Geschiedenis Amercican Akita

Geschiedenis

Aanvankelijk liep de geschiedenis van de American Akita parallel aan de ontwikkeling van de Japanse Akita.

Sinds 1603 werden in de Japanse streek Akita de Akita Matagi’s (middelgrote jachthonden) gebruikt als vechthonden. Vanaf 1868 werd het ras gekruist met de Tosa’s en Mastiffs.

Hierdoor nam het formaat van de Akita’s toe, maar de karakteristieke eigenschappen van het spitz-type gingen verloren. Toen in 1908 hondengevechten werden verboden, werd het ras desondanks in stand gehouden als groot Japans ras en in 1931 aangemerkt als nationaal erfgoed.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog (1939-1945) was het gebruikelijk om hondenbont te gebruiken voor militaire uniformen.

De politie eiste het vangen en in beslag nemen van alle honden anders dan Duitse herdershonden, omdat die voor militaire doeleinden gebruikt werden.

Enige Akita-liefhebbers trachtten het bevel te omzeilen door hun Akita’s met Duitse herders te kruisen.

Toen de Tweede Wereldoorlog ten einde kwam waren de Akita’s in aantal afgenomen en waren er drie typen: 1) Matagi Akita’s, 2) vecht-Akita’s, 3) Herder Akita’s. Dit schiep een verwarrende situatie binnen het ras.

Gedurende het restauratieproces van het zuivere ras, genoot de Kongo-go uit de Dewa-lijn na de oorlog een tijdelijke, maar geweldige populariteit.

Veel Akita’s uit de Dewa-lijn, die eigenschappen van de Mastiff en de Duitse herder toonden, werden door manschappen van het Amerikaanse leger naar de Verenigde Staten meegenomen.

De Akita’s uit de Dewa-lijn (intelligent en in staat zich aan elke omgeving aan te passen) fascineerden fokkers in Amerika en de lijn werd verder ontwikkeld met een toenemend aantal fokkers en een forse stijging in populariteit.

De Akita Club of America werd in 1956 opgericht en de American Kennel Club (AKC) accepteerde het ras (inschrijving in het stamboek en gangbare showstatus) in oktober 1972. In die tijd hadden de AKC en de JKC (Japan Kennel Club) geen onderlinge afspraken over het erkennen van elkaars stambomen en daardoor werd de deur gesloten voor het introduceren van de nieuwe bloedlijnen uit Japan.

Vervolgens gingen de Akita’s in de Verenigde Staten aanzienlijk verschillen van die in Japan, het land van oorsprong. Ze ontwikkelden zich als een op zichzelf staand type, met eigenschappen en een rasbeeld dat sinds 1955 ongewijzigd was gebleven.

Dit staat in scherp contrast met het Japanse type, dat werd gekruist met Matagi Akita’s, met als doel het restaureren van het oorspronkelijke zuivere ras.